حمایت تلویحی عباس از اقدام نظامی علیه رژیم اسرائیل
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۶۱۶۸۳
رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین برای اولین بار تلویحا از احتمال حمایت از عملیات نظامی علیه رژیم صهیونیستی که مسئول حملات مسلحانه در کرانه باختری است سخن گفت.
به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه القدس العربی، محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در خصوص گسترش مقاومت مسلحانه و افزایش عملیاتها در کرانه باختری گفت، موافق مقاومت مسالمت آمیز است و با مقاومت نظامی مخالف است، اما ممکن است بعدا و در هر زمانی نظرش تغییر کند و در این صورت همه چیز تغییر میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: صراحتا مردم ما بسیار مظلوم هستند و چون مظلوم هستند هر روز جوانانی کشته میشوند.
به نوشته القدس العربی، عباس از زمان تصدی این پست در سال ۲۰۰۵ به مخالفت با انواع اقدام نظامی علیه رژیم اسرائیل و پایبندی به "مقاومت مردمی" و "مذاکرات مسالمت آمیز" شناخته شده است.
عباس نسبت به عواقب تمام شدن صبر مردم فلسطین هشدار داد و با اشاره به افزایش بیسابقه عملیات مسلحانه علیه اهداف اسرائیلی در کرانه باختری گفت، در حال حاضر مقاومت مسلحانه فلسطینی وجود دارد، زیرا جوانان احساس مظلومیت میکنند.
عباس بار دیگر اشغالگران را تهدید کرد در صورت تداوم این اشغالگری که بیش از شش یا هفت سال است ادامه دارد، هر آنچه را که بر سر آن توافق شده است، زیر پا گذاشته و برخلاف همه توافقات عمل خواهد کرد. وی گفت: در این صورت، ما نمیتوانیم به این توافقات پایبند باشیم. بنابراین هر لحظه ممکن است از آنها خارج شویم.
وی در همین زمینه افزود، هماهنگی امنیتی بخشی از توافقات است که با ۸۵ کشور جهان و همچنین با رژیم اسرائیل وجود دارد و ممکن است در صورت تداوم اقدامات اسرائیلی تعهد تشکیلات به توافق امنیتی با اسرائیل ملغی شود.
عباس درباره انحلال تشکیلات خودگردان و توقف هماهنگیهای امنیتی گفت: ما تشکیلات را منحل نخواهیم کرد. ما آن را با تلاش و زحمت ساختیم. تشکیلات باقی است و دولت فلسطین وجود دارد. ممکن است اشغالگر هر اقدامی را برای انحلال تشکیلات انجام دهد، اما تشکیلات باقی خواهد ماند.من گزینه انحلال را روی میز قرار ندادم.
عباس گفت، آماده تعامل با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل و مطالبه برای تشکیل دولت مستقل فلسطینی به پایتختی قدس در مرزهای ۱۹۶۷ است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: محمود عباس روسيه حمله روسيه به اوكراين عربستان عراق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۶۱۶۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ریچارد هاس: ایران میتواند تنگه هرمز را ببندد
رئیس شورای روابط خارجی آمریکا تاکید کرد: اسرائیل گزینههای خوبی در برابر ایران ندارد.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: ریچارد هاس در یادداشتی که از سوی فایننشالتایمز منتشر شده، نوشت: حمله پهپادی و موشکی ایران به اسرائیل یک خط قرمز مهم را زیر پا گذاشت. این اولینباری بود که ایران از خاک خود و توسط نیروهای نظامیاش به صورت مستقیم اسرائیل را هدف قرار داد. جنگ قبلی ایران علیه اسرائیل در سایه و عمدتا از طریق نیروهای نیابتیای نظیر حزبالله یا حماس انجام میگرفت که هرچند از حمایت ایران برخوردارند اما در خارج از مرزهای این کشور فعالیت میکنند. هدف این حمله، ایجاد بازدارندگی در برابر حملات آینده اسرائیل و ارسال این پیام به تلآویو بود که دیگر نمیتواند بدون متحملشدن هرگونه عواقبی فرماندهان نظامی ایران را هدف قرار دهد.
سؤال بزرگ اینجاست که اسرائیل و کل خاورمیانه از اینجا به بعد در چه مسیری گام خواهند گذاشت. روشن است که ایران میخواهد وضعیت به زمان قبل از حمله بازگردد، یعنی شرایط جنگ غیرمستقیم که به صورت پنهانی یا از طریق نیروهای نیابتی در جریان بود. آمریکا نیز خواهان آرامشدن وضعیت است. آخرین چیزی که کاخسفید بدان نیاز دارد یک جنگ گسترده منطقهای در خاورمیانه است، به ویژه با توجه به توانمندی ایران برای بستن تنگه هرمز که میتواند قیمت نفت را به شدت افزایش دهد و فشارهای تورمی بیشتری را بر دولت بایدن وارد نماید. دولت بایدن به طرف اسرائیلی توصیه کرده که به موفقیت کوچک به دست آمده یعنی دفع حمله هوائی ایران بسنده کند. بنابراین اکنون سؤال این است که آیا اسرائیل آماده است به توصیه واشنگتن عمل و داستان را در همینجا رها کند. به طور کلی، گزینههای اسرائیل شامل این مواردند: اینکه هیچ کاری انجام ندهد، به وضعیت قبلی یعنی جنگ غیرمستقیم علیه ایران برگردد؛ حملهای محدود علیه اهداف نظامی در درون ایران که به حمله روز شنبه مرتبطند انجام دهد؛ یا یک اقدام تلافیجویانه گسترده شامل حمله به یکی از سایتهای هستهای ایران انجام دهد.
عدم انجام اقدام تلافیجویانه یا حتی بازگشت به وضعیت قبلی درگیری غیرمستقیم دارای مزیتهایی است. این کار به اسرائیل اجازه میدهد تا روی غزه و بازگرداندن گروگانها متمرکز شود، از ورود به جنگی گسترده با هزینههای اقتصادی، نظامی و انسانی اجتناب نماید، آمریکاییها را آرام کند، و جلوی اقدامی که موجب عادی شدن بیشتر حملات از خاک دو کشور به یکدیگر میشود را بگیرد. اما در عین حال چنین گزینهای هزینه قابلتوجهی بر ایران بابت حمله اخیر تحمیل نخواهد کرد. به این دلیل، خودداری از اقدام موجب جلب رضایت آن دسته از اسرائیلیها در درون و خارج از دولت که اولویتشان بازیابی بازدارندگی دولت یهودی است، نخواهد شد. این موضوع استدلال حمله محدود علیه اهداف نظامی ایران را تقویت میکند. چنین پاسخی میتواند ولو به صورت موقت توانمندی ایران برای تولید پهپادها و موشکهای تهاجمی را تضعیف کند و این پیام را ارسال نماید که حمله مستقیم به اسرائیل یک اقدام خطرناک و پرهزینه است. اما چنین حملاتی ریسک انجام حملات بیشتر از سوی ایران به اسرائیل و وادار کردن ایران به سرعت بخشیدن به برنامه هستهایاش را به دنبال دارد، زیرا تهران را به این جمعبندی خواهد رساند که داشتن سلاح هستهای خاک ایران را در برابر حملات آینده اسرائیل ایمن میکند.
در عین حال حمله به سایتهای شناختهشده هستهای در ایران به عنوان یک اقدام مهم تنشزا تلقی خواهد شد و بار دیگر اسرائیل را در موضع تدافعی قرار خواهد داد. این احتمال وجود خواهد داشت که ایران تلاشهای خود برای احداث سایتهای هستهای خود به نحوی که اسرائیل نتواند آن را تهدید نماید تقویت کند؛ تحولی که به نوبه خود میتواند منجر به دنبال کردن برنامه تسلیحات هستهای توسط چند کشور دیگر منطقه شود. کمضررترین و محتملترین انتخاب برای اسرائیل یا ازسرگیری جنگ غیرمستقیم علیه ایران و یا انجام یک حمله محدود علیه اهداف نظامی در داخل کشور است. گزینه دوم تاثیر بیشتری در برقراری بازدارندگی دارد، اما در عین حال ریسک حملات جدید ایران و شکلگیری چرخهای از تنش را در پی خواهد داشت.